Oferta

a chciałbyś/chciałabyś:

• poczuć wewnętrzny spokój i równowagę;

• zobaczyć, że twoje dziecko jest spokojniejsze i radośniejsze;

• sprawdzić, jakie masz własne wewnętrzne drogowskazy, i dokąd Cię one prowadzą;

• zrozumieć i zaakceptować siebie;

• radzić sobie z różnymi stanami emocjonalnymi;

• aby Twoje relacje były lepsze;

• pogodzić się z kilkoma sprawami;

• na nowo poczuć energię i satysfakcję;

• odnaleźć w życiu dobrostan i bezpieczeństwo emocjonalne;

• znaleźć najlepsze dla Ciebie rozwiązania w kontakcie z innymi;

• zbudować pewność siebie, poczucie własnej wartości, samoakceptację;

• zrozumieć złość i nauczyć się z nią żyć

– skontaktuj się ze mną, razem poszukamy rozwiązań.

W mojej pracy wspieram ludzi w docieraniu do ich wewnętrznych mocy, ich wewnętrznych mędrców i mędrczyń. Towarzyszę osobom takim jak Ty.

Wszystkie prawa zastrzeżone.

Konsultacje wokół tematu przemocy w rodzinie

Interwencja Kryzysowa

Spotkania rozwojowo-wsparciowe, empatyczne spotkania

 Konsultacje w ramach wsparcia okołorozwodowego/

 okołorozstaniowego

Konsultacje rodzicielskie

Terapia osób dorosłych

Interwencja kryzysowa to krótkoterminowa forma pomocy psychologicznej. Jest skierowana do osób, które doświadczyły lub doświadczają obecnie bardzo trudnych, krytycznych zdarzeń (w ich własnej ocenie). Wydarzenia te często wywołują uczucie przerażenia, bezradności, beznadziei, apatii, strachu, lęku, złości czy pustki. Często osoby mierzące się z takimi uczuciami mają trudność w opisaniu tych wydarzeń, jakby słowa nie mogły ich oddać, a spotkanie z psychologiem to często pierwsza okazja do tego, by spróbować opowiedzieć, co się przydarzyło. Osoby, które przeżyły/przeżywają bardzo trudne wydarzenia, często mówią o wielu symptomach płynących z ciała, takich jak: zamrożenie, poczucie pustki, odrętwienie, ociężałość, bóle, silne napięcie, zimno/gorąco, dreszcze, trudności ze snem, trudności z myśleniem o codziennych sprawach/o jakichkolwiek sprawach innych niż zdarzenie, trudności z jedzeniem lub nadmierne jedzenie, samookaleczanie się z powodu napięcia, myśli samobójcze. Z innej strony czasami osoby próbują wykonywać codzienne zadania „jak gdyby nigdy nic”, ale wewnętrznie wiedzą, że postępują wbrew sobie, bo tak naprawdę nie mają siły i energii.

Interwencja kryzysowa ma na celu przywrócenie równowagi emocjonalnej, poczucia bezpieczeństwa, zrozumienie, co się dzieje z ciałem i psychiką, poszukiwanie rozwiązań problemu, budowanie indywidualnych planów wyjścia z trudnej sytuacji.

Istotną zasadą interwencji kryzysowej jest założenie, że osoba, która zgłasza się po wsparcie, ma w sobie zasoby, aby poradzić sobie z trudną sytuacją, ale potrzebuje pomocy w tym, aby je wydobyć i z nich skorzystać.

Jeśli chcesz skorzystać z interwencji kryzysowej i umówić się na szybki termin (to bardzo ważne, aby potrzebująca osoba mogła skorzystać ze wsparcia najszybciej, jak to możliwe), napisz do mnie przez formularz lub mailowo/SMS-owo, wpisując w temat wiadomości „Interwencja kryzysowa – prośba o termin”. W odpowiedzi dostaniesz ode mnie informacje o możliwych terminach i płatności. Po zaksięgowaniu płatności otrzymasz wiadomość z potwierdzonym terminem oraz dokładnym adresem gabinetu lub informacjami technicznymi, jeśli spotkanie odbędzie się online.

• Możliwy czas trwania: 50, 80, 120 min.

• Możliwe formy spotkania: stacjonarnie w gabinecie, online, w miejscu uzgodnionym z osobą, która potrzebuje wsparcia (możliwy dojazd do klienta).

• Sesje online prowadzę za pomocą platformy Skype.

Kryzys może dotyczyć wielu obszarów:

• Kryzys rozwojowy – wydarzenie mające miejsce podczas normalnego rozwoju, związane z pewnym etapem życia, które powoduje istotną zmianę, i tym samym może budzić niepokój, jest sytuacją nową, musimy się dopiero nauczyć, jak sobie w niej radzić (np. zawarcie małżeństwa, zmiana pracy, przeprowadzka, narodziny dziecka).

• Kryzys sytuacyjny – pojawia się rzadziej niż rozwojowy, nie jesteśmy w stanie go ani przewidzieć, ani kontrolować. To zdarzenie nagłe, wstrząsające, często traumatyczne (np. doświadczenie zdrady, utrata pracy, rozwód, gwałt, wypadek, śmierć bliskiej osoby).

• Kryzys egzystencjalny – to wewnętrzne konflikty i lęki, wiążą się z kluczowymi sprawami i wartościami, takimi jak posiadanie w życiu celu, odpowiedzialność, niezależność, wolność. Może być kryzysem systemu wartości lub wynikiem braku poczucia sensu w życiu.

• Kryzys środowiskowy – odnosi się do katastrofy, która dotknęła grupę lub jednostkę. Może to być wydarzenie zarówno naturalne, jak i spowodowane przez człowieka, ważne, że ofiary ucierpiały nie z własnej winy (np. powódź lub inna klęska żywiołowa, przewrót polityczny).

To uważne towarzyszenie drugiej osobie w czymkolwiek ta osoba jest. Może przybierać różne formy w zależności od indywidualnych preferencji osób. To na co możesz liczyć, to na obecność osoby, która nie będzie oceniać, ani krytykować. W trakcie spotkań opieram się o Porozumienie bez przemocy Marschalla B. Rosenberga

Intencją wsparcia empatycznego jest pomoc w powrocie do równowagi.

Są to spotkania mające na celu stworzenie dla opiekunów/rodziców przestrzeni, w której mogą podzielić się dylematami, trudnościami i pytaniami dotyczącymi ich dziecka oraz uzyskać wsparcie w formie konkretnej wiedzy, ale również w formie wsparcia dla siebie oraz w poszukiwaniu rozwiązań. Konsultacje rodzicielskie nie są psychoterapią.

Współpracując z opiekunami/rodzicami opieram się na Podejściu Skoncentrowanym na Rozwiązaniach – TSR/PSR, Porozumieniu bez przemocy – NVC, Rodzicielstwie Bliskości, a także na najnowszej wiedzy z zakresu neurobiologii, teorii poliwagalnej Stephena Porgesa i teorii więzi.

Konsultacja rodzicielska może być jednorazowa albo odbywać się cyklicznie w zależności od potrzeb opiekuna/rodzica. Trwa 50 lub 80 min.

Opis w trakcie przygotowania...Przepraszamy.

Czas rozwodu czy rozstania, zwłaszcza jeśli w rodzinie są dzieci, jest pełny wyzwań. To często czas, w którym utrata tego, co stałe, bezpieczne, pewne wywołuje wiele skrajnych emocji. Pojawia się wiele pytań dotyczących tego „co dalej ze mną?”, ale też tego, jak ułożyć stosunki między byłym partnerem/byłą partnerką a wspólnie wychowywanym dzieckiem.

Preambuła z poradnika dla rodziców i profesjonalistów Standardy pomocy dziecku w sytuacji rozstania rodziców mówi o tym, że: „Rozstanie rodziców jest sytuacją obciążającą emocjonalnie dziecko. Sposób, w jaki rodzice się rozstają, ma wpływ na jego przeżycia i rozwój psychofizyczny. Im większe jest obciążenie dziecka konfliktem rodziców, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia skutków psychologicznych, takich jak: zaburzenia poczucia bezpieczeństwa, zaburzenia zachowania, zaburzenia emocji. Po stronie rodziców leży odpowiedzialność za to, aby ich rozstanie nie oznaczało dla dziecka rozpadu rodziny i nie wpływało w sposób negatywny na jego rozwój społeczno-emocjonalny oraz funkcjonowanie w życiu dorosłym”. Dlatego też tak ważne jest, aby osoby dorosłe miały możliwość zadbania o siebie, o swoje emocje, uzyskania profesjonalnego wsparcia psychologicznego czy psycho-edukacyjnego, jak również mogły uzyskać pomoc dla dziecka w jego zmaganiach.

Konsultacje w ramach wsparcia okołorozwodowego/okołorozstaniowego obejmują:

• wsparcie psychologiczne osób dorosłych w radzeniu sobie z różnymi stanami psychologicznymi pojawiającymi się w trakcie rozwodu/rozstania, jak też pomoc w dochodzeniu do równowagi po rozwodzie/rozstaniu.

• konsultacje rodzicielskie – jak i kiedy powiedzieć dziecku o rozstaniu/rozwodzie? Jak ułożyć kontakty z dzieckiem? Co mówić dziecku o rozstaniu, a czego nie? Jak wesprzeć dziecko w trakcie procesu rozwodowego?

• konsultacje z dzieckiem (dzieci i nastolatki) – konsultacje z dzieckiem są poprzedzone konsultacją z opiekunem/opiekunami, rodzicem/rodzicami, na której jest omawiany cel spotkania z dzieckiem. Takim celem może być m.in. poznanie perspektywy dziecka w trakcie rozwodu/rozstania lub po nim, dowiedzenie się, co dla niego działa i jest wspierające czy pomocne, a o co dorośli mogliby jeszcze zadbać, sprawdzenie z dzieckiem, czy potrzebowałoby więcej wsparcia od różnych dorosłych.

Konsultacja podsumowująca z opiekunem/rodzicem odbywa się po od jednej do trzech konsultacji z dzieckiem.

• wsparcie dziecka – kiedy dziecko potrzebuje wsparcia dłuższego niż wstępne konsultacje. W zależności od wieku, terapeuta zaprasza opiekuna/opiekunów, rodzica/rodziców co kilka spotkań, aby omówić możliwości wsparcia dziecka w środowisku domowym.

W życiu każdej osoby może nastąpić moment, w którym będzie potrzebowała profesjonalnego wsparcia. Są to momenty, kiedy nie potrafimy wykorzystać swoich zasobów, umiejętności czy doświadczenia życiowego do rozwiązania trudności, jaka nagle pojawiła się w naszym życiu lub jest w naszym życiu długo, ale zaczęła uwierać nas na tyle, że chcemy coś z nią zrobić.

Wspieram osoby, które chcą:

• przejść przez kryzysy życiowe – sytuacyjne, takie jak przemoc, rozwód, trudności w najbliższej relacji, żałoba, i rozwojowe, jak wprowadzenie zmian czy ważnych decyzji w życiu lub odzyskanie równowagi;
• lepiej radzić sobie z różnymi stanami emocjonalnymi, takimi jak smutek, stany depresyjne, myśli samobójcze, złość, lęk, napięcie, ciągły stres, poczucie wypalenia, poczucie pustki i osamotnienia, wstyd, poczucie winy;
• doświadczać pełniejszych i lepszych relacji, budować nowe relacje;
• pogłębiać kontakt ze sobą, rozumienie siebie, budować samoakceptację i poczucie własnej wartości;
• „coś zmienić”, ponieważ źle się czują lub/i gorzej funkcjonują w życiu, ale nie mają jasnego obrazu, co właściwie miałoby się zmienić;
• wsparcia w związku z sytuacją nagłą, która „nie pozwala spać” i „normalnie funkcjonować”,
• dokonać odważnych zmian z przyjacielskim wsparciem i spojrzeniem z niezależnej perspektywy,
• doświadczyć poczucia wewnętrznego spokoju, balansu i harmonii w życiu.

Pierwsza konsultacja służy do tego, aby przybliżyć swoje trudności czy problemy, ale też, a może przede wszystkim, by spróbować określić nadzieje i pomysły na spotkania. Trwa 50 lub 80 min.

 Terapia dzieci i młodzieży (powyżej 11 r.ż.)

Współpracując z dziećmi i nastolatkami oraz ich opiekunami/rodzicami, opieram się na Podejściu Skoncentrowanym na Rozwiązaniach – TSR/PSR, Porozumieniu bez przemocy – NVC, Rodzicielstwie Bliskości oraz na Metodzie Kids’ Skills – „Dam Radę!” Bena Furmana. Bazuję na na umiejętnościach, mocnych stronach, talentach i wyobraźni dzieci, ponieważ mam przeświadczenie, że to, co wspiera najbardziej, to skierowanie uwagi na umiejętności i zasoby, a nie na problem czy złe zachowanie.

Zdaję sobie sprawę, że obecnie przed dziećmi i nastolatkami staje coraz więcej wyzwań i wymagań, a opiekunowie/rodzice mają dostęp do coraz większej ilości danych na temat tego, jak powinno wyglądać wychowywanie dziecka. W tym gąszczu informacji można się łatwo zgubić, zarówno jako nastolatek/nastolatka, jak i jako opiekun/ka. Z tego względu nie mam „recepty na wszystko” – raczej empatycznie towarzyszę i poszukuję razem z rodzicem/dzieckiem/nastolatkiem najlepszego dostępnego dla rodziny rozwiązania trudności, z jakimi się mierzą.

Konsultacja wstępna:

• Dzieci poniżej 13 r.ż. – Na pierwszą konsultację zapraszam opiekuna/opiekunów prawnych, rodzica/rodziców bez dziecka. Służy ona przyjrzeniu się potrzebom i celom osoby opiekującej się dzieckiem, jej perspektywie na trudność, z jaką mierzy się dziecko lub/i rodzina. Ponadto jest to przestrzeń dla terapeuty na wstępne rozeznanie się w kontekście życia dziecka, jak również zobaczenie zasobów i umiejętności, które ma dziecko i jego rodzina. Zebranie w rozmowie najważniejszych informacji pozwala zdecydować, czy jest potrzebne wsparcie, a jeśli tak, to jakie i w jakiej formie.

W przypadku pracy z rodziną z dzieckiem poniżej 13 r.ż. pracuję ściśle zarówno z opiekunem/opiekunami dziecka, jak i z dzieckiem. Często spotkania z dzieckiem są przeplatane z konsultacjami rodzicielskimi. Forma pracy zostaje określona zazwyczaj w trakcie pierwszych trzech konsultacji.

• Nastolatki powyżej 13 r.ż. – Na pierwszą konsultację zapraszam opiekuna/opiekunów prawnych, rodzica/rodziców z osobą nastoletnią. Służy ona przyjrzeniu się perspektywom na pewne pomysły, nadzieje czy cele, z jakimi przychodzą oni na spotkanie. Zazwyczaj wspólna rozmowa trwa od kilku do kilkunastu minut, następnie zostaję wraz z nastolatkiem na kilkadziesiąt minut, aby się poznać i porozmawiać o jego pomysłach i nadziejach na spotkania. Na ostatnie pięć-dziesięć minut zapraszam ponownie rodzica, aby omówić możliwości dalszego wsparcia oraz przygotować kontrakt (zasady współpracy). Na podstawie zebranych informacji ustalam wraz z rodzicem i nastolatkiem formę wsparcia.

Zwracam się do Ciebie z ogromną życzliwością i empatią. Domyślam się, że może być Ci bardzo ciężko. A może to osoba Tobie najbliższa jest w kryzysie i nie wiesz co robić, bo wiele działań, które próbowałeś/próbowałaś zastosować, tym razem nie zadziałało. Martwisz się.

Być może wpadasz w „czarną dziurę”, z której wydaje się, że w ogóle nie ma wyjścia, a może to ktoś Ci bliski przebywa w takiej dziurze. Domyślam się, że już próbowałeś/próbowałaś pomóc jej czy sobie.

A może jesteś na rozstaju dróg i wiesz, że jest wiele drogowskazów, ale nie masz pojęcia, który wybrać. Masz poczucie, że kręcisz się w kółko.

Wyobrażam sobie, że twoje ciało może dawać znaki – przyspieszony oddech, drżenie, zimno, bóle, przyspieszone bicie serca albo totalny brak energii, zamrożenie. Ale nie wiesz, z czym to połączyć. Albo już wiesz, ale nie wiesz, co dalej.